InsuranceDaily
Ο σεισμός στην Κεφαλλονιά, ευτυχώς χωρίς θύματα, μας φέρνει στην μνήμη διάφορες θύμησες από παλαιότερους σεισμούς, αλλά μας δημιουργεί και σκέψεις από πρόσφατες τοποθετήσεις πολιτικών, δημοσιογράφων και εκπροσώπων καταναλωτικών οργανώσεων.
Οι σεισμοί και γενικότερα οι φυσικές καταστροφές είναι ένα επαναλαμβανόμενο γεγονός που πλήττει πολλές και διαφορετικές περιοχές της χώρας μας. Ας μην ξεχνάμε ότι η Ελλάδα είναι από τις πιο σεισμογενείς χώρες και κάθε δέκα περίπου χρόνια ένας “μεγάλος” σεισμός μας επαναφέρει στην πραγματικότητα. Κι΄όμως η κουλτούρα των κατοίκων της είναι κατά της ασφάλισης έναντι των κινδύνων από σεισμό. Παράδοξο, αλλά αληθινό. Συνηθισμένοι από την απλόχερη βοήθεια του κράτους σε περιπτώσεις σεισμών; Μισή αλήθεια αν σκεφθούμε τα κοντέινερς που για πολλά χρόνια, μετά τον σεισμό της Καλαμάτας και κυρίως μετά τον σεισμό της Αθήνας, αποτελούσαν τη μόνιμη κατοικία σεισμοπλήκτων. Ίσως βέβαια να μην ήταν και έτσι και κάποιοι να βολεύτηκαν στην “προστασία του σεισμόπληκτου”. Ίσως πάλι να κυκλοφορούσε πολύ χρήμα για τους σεισμόπληκτους, που απλά δεν έφθανε στους σεισμόπληκτους. Μεγάλος τζίρος.
Όταν, πριν από αρκετούς μήνες, είδαν το φως της δημοσιότητας πληροφορίες για υποχρεωτική ασφάλιση όλων των οικοδομών έναντι του κινδύνου του σεισμού, όλοι μαζί οι σχετικοί-άσχετοι μίλησαν για “νέο χαράτσι κατά του λαού”. Δυστυχώς και οι πολιτικοί που μας εκπροσωπούν έτρεξαν να συμφωνήσουν και να μιλήσουν κι αυτοί για χαράτσι, λες και όλα τα υπόλοιπα που οι ίδιοι ψήφιζαν τα τελευταία χρόνια με ευκολία και εντυπωσιακή αναλγησία, δεν είχαν σχέση με χαράτσια ή δυσβάσταχτα μέτρα! Η ασφάλιση του σεισμού τους μάρανε!
Αλήθεια, ποιός θα αποζημιώσει σήμερα τους κατοίκους της Κεφαλλονιάς; Όσοι είχαν αναπτυγμένη ασφαλιστική συνείδηση, ίσως να είχαν ασφαλιστεί. Όσοι πάλι είχαν την ατυχία να έχουν πάρει κάποιο στεγαστικό δάνειο, θα βρεθούν τυχεροί και θα αποζημιωθούνε. Οι άλλοι; Περιμένουν από το κράτος; Δεν θα τολμήσει να υποσχεθεί τίποτα, εκτός κι αν οι εκλογές είναι πιο κοντά από όσο νομίζουμε. Οι κοντόφθαλμοι ας καταλάβουν κάποτε ότι η ασφαλιστική αγορά είναι ιδιωτική, αλλά και τα κεφάλαια των αποζημιώσεων είναι επίσης ιδιωτικά. Προέρχονται από τα ασφάλιστρα των πελατών, αλλά τα ασφάλιστρα αυτά δεν επαρκούν για καταστροφικούς κινδύνους.
Η ασφάλιση προστατεύει τους πολλούς και κυρίως τους φτωχούς και τους αδύναμους. Ας προσπαθήσουμε να το μεταδώσουμε στην κοινωνία. Αλλά την περίοδο αυτή δεν μπορούμε, προέχει να ενημερώσουμε την κοινωνία ότι θα πληρώνει προκαταβολικά το ασφαλιστήριο του αυτοκινήτου της. Η τάξη στην αγορά πρέπει να περάσει μέσω αρνητικής επαφής με τον πελάτη, μέσω δημιουργίας αρνητικών συναισθημάτων και αρνητικών σκέψεών του! Δεν έχουμε σύμμαχο τον Πελάτη, τον έχουμε αντίπαλο, εχθρό. Δεν του εξηγούμε γιατί πρέπει να ασφαλιστεί, του ζητάμε απλώς προκαταβολικά τα ασφάλιστρα! Δεν του εξηγούμε γιατί πρέπει να εμπιστευτεί την ιδιωτική ασφάλιση, του δηλώνουμε ως Πολιτεία (Εποπτική Αρχή) ότι πρέπει να πληρώνει προκαταβολικά έναν Ιδιώτη, τον Ασφαλιστή.
Στραβός είναι ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε;
ΥΓ
Αλήθεια τι ευθύνη έχουν δημοτικοί άρχοντες και δημόσιοι φορείς, αν έχουν ανασφάλιστα δημόσια κτίρια; Δεν υποχρεούνται να τα ασφαλίσουν; Η ευθύνη τους φθάνει μέχρι την υποχρεωτική ασφάλιση των αυτοκινήτων;